مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کهگیلویه و بویراحمد
چکیده: (3334 مشاهده)
این تحقیق به منظور استفاده بهینه از رواناب حاصله از بارندگیجهت کاشت درختان زیتون در اراضی با شیب 15 درصد با استفاده از سامانههای سطوح آبگیر و تیمارهای مربوط به روشهای افزایش ماندگاری رطوبت با 11 تیمار و 3 تکرار از سال 1392 به مدت 4 سال در شهرستان گچساران اجرا گردید. جهت مقایسه تیمارهای مختلف، ابتدا درصد زندهمانی نهالها و سپس شاخصهای کمی رشد گیاه از جمله رشد ارتفاعی، قطر طوقه، تاج پوشش مورد اندازهگیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که از نظر درصد زندهمانی نهالهای زیتون در تیمار استفاده از کود حیوانی با 40 سانتیمتر فیلتر سنگریزهای در عمق چاله و تیمار استفاده از خاکبرگ با 40 سانتیمتر فیلتر سنگریزهای در عمق چاله، بالاترین درصد زندهمانی (67%) را به خود اختصاص داده اند. بعد از این تیمار، تیمار کود حیوانی با 10 سانتیمتر فیلتر سنگریزهای در سطح چاله، تیمار استفاده از کاه و کلش با 40 سانتیمتر فیلتر سنگریزهای در عمق چاله و تیمار استفاده از خاکبرگ با 10 سانتیمتر فیلتر سنگریزهای در سطح چاله در رتبه بعدی از نظر مقاومت در برابر خشکی قرار دارند. از نظر ارتفاع نیز، تیمارهای استفاده از کود حیوانی با دو سطح فیلتر سنگریزهای در عمق چاله و تیمارهای استفاده از خاکبرگ با 40 سانتیمتر فیلتر سنگریزهای در عمق چاله، بالاترین ارتفاع را داشتند و اختلاف آنها با تیمار شاهد در سطح 5 درصد معنیدار گردید. همچنین مقایسه تیمار استفاده از کاه و کلش نسبت به تیمار شاهد نیز حاکی از افزایش درصد رطوبت وزنی خاک بوده است، که این اختلاف در سطح 1 درصد معنیدار شد (05/0> P). از طرف دیگر، با بررسی دیگر تیمارها مشخص شد، اختلاف بقیه تیمارها با تیمار شاهد از لحاظ آماری معنیدار نبود (05/0<P).