در دنیای امروز در کشاورزی از بقایای گیاهان و مواد مختلف به‌عنوان مواد افزودنی برای بهبود خواص فیزیکی و شیمیایی خاک و بهبود بهرهوری آب استفاده می‌شود. با توجه به اینکه ایران کشوری کم آب و خشک است، استفاده از راهکارهایی در راستای کاهش مصرف آب و استفاده بهینه از مقدار آب موجود، اقدامی ضروری برای کاهش مشکل کم آبی خواهد بود. استفاده از ابرجاذبها به‌منظور افزایش جذب و نگهداری آب از جمله فناوریهای مطرح برای بهبود بهرهوری آب در سالهای اخیر است. در این پژوهش از چهار نوع ابرجاذب (A200، تراکوتم، هربازورب و استاکوزورب)و شش نمونه خاک از دامنه جنوبی البرز استفاده شده است. در مرحله تحقیق آزمایشگاهی استوانه هایی از جنس پلکسی گلاس شفاف استفاده شد. نتایج نشان داد که افزودن ابرجاذب به خاک موجب افزایش جذب رطوبت در خاک در حد ظرفیت زراعی، نسبت به تیمار شاهد می شود. استفاده از ابرجاذب(25%)A200در خاک،50 درصد بیش از سایر ابرجاذبها، جذب و نگهداشت رطوبت داشت. در ادامه پژوهش که بصورت میدانی و برای بررسی استفاده تلفیقی از سطوح آبگیر و ابرجاذب صورت پذیرفت، نتایج نشان داد که استفاده از ابرجاذب درسطوح آبگیر باران منجر به افزایش 75 درصدی جذب و نگهداشت آب می شود. سرعت جذب آب در ابرجاذب با اندازه ذرات ابرجاذب نسبت عکس و با دمای محیط نسبت مستقیم دارد. نتایج بررسی میدانی نشان داد که در نمونه های مطالعه شده نگهداشت آب افزایش‌یافته و از تلفات بارشهای معمولی به میزان 75% جلوگیری می شود. بر مبنای نتایج این پژوهش استفاده توامان از سطوحآبگیر و به کارگیری ابر جاذب در خاک به‌منظور بهبود بهره وری آب توصیه می‌شود.
