بهنوش فرخزاده، سپیده چوبه، ام البنین بذرافشان،
دوره ۸، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۳۹۹ )
چکیده
مطالعه تغییرات اقلیمی و تأثیر آن بر شدت و تواتر خشکسالیهای دهههای آتی میتواند به برنامهریزی بهمنظور استفاده صحیح منابع آب و سازگاری با آثار مخرب پدیده خشکسالی کمک شایانی نماید. در چند دهه اخیر افزایش دمای زمین باعث برهم خوردن تعادل اقلیمی کره زمین شده و تغییرات اقلیمی گستردهای را در اغلب نواحی کره زمین موجب گردیده است که از آن بهعنوان تغییر اقلیم یاد میشود. بدین منظور پس از ارزیابی توانایی مولد آب و هوایی SDSM در شبیهسازی دوره ۲۰۱۹-۱۹۹۲ براساس سناریوی پایه، اقدام به ریزمقیاسنمایی بروندادهای مدل HadGEM تحت سناریوهای RCP۸,۵ و RCP۴,۵ برای برآورد چشمانداز دمای حداقل، دمای حداکثر و بارش و بررسی شاخص خشکسالی SPEIشده است. نتایج نشان از افزایش ۸۵/۰ تا ۵۴/۱ درجه سانتیگرادی میانگین دمای ماهانه تحت سناریوی RCP۸,۵ و افزایش ۲۵/۰ تا ۴۵/۱ درجه سانتیگرادی آن تحت سناریوی RCP۴,۵ دارد. نتایج نشان از کاهش ۳۱ تا ۱۰۰ میلیمتری متوسط بارش سالانه دارد. بیشترین کاهش بارندگی مربوط به ماه فوریه بوده، همچنین تحلیل سالانه شاخص SPEI نشان داد که ۶۵ درصد سالها وضعیتی نرمال دارد، بنابراین، حوزه آبخیز سد لتیان در دوره ۲۰۵۰-۲۰۲۱ با افزایش فراوانی وقوع خشکسالی روبهرو نخواهد بود، اما انتظار میرود، بارشها به سمت فصل گرم جابهجا شوند.