روش شماره منحنی (CN) از متداول‌ترین روش‌های تخمین رواناب در حوضه‌های آبخیز است.مقدار CNبه نفوذ آب در خاک، پوشش زمین و رطوبت قبلی خاک وابسته است. با توجه به شرایط رطوبتی خاک سه حالت CNشرایط رطوبتی خشک، متوسط و مرطوب رخ خواهد داد، اما تعیین مقدار CNبا استفاده از شرایط نفوذ و پوشش زمین کار چندان آسانی نیست و به‌دقت زیادی نیاز دارد. در این تحقیق با استفاده از 63 واقعه اندازه‌گیری شده بارش- رواناب در حوضه باغان در استان بوشهر و 34 واقعه در حوضه بوشیگان در استان فارس کارایی روش CNبرای تخمین رواناب موردبررسی قرار گرفت و هفت حالت برای تخمین رواناب در نظر گرفته شدند: 1) روش متداول تعیین CNبا استفاده از اطلاعات خاک و پوشش گیاهی. 2) اصلاح ضریب نگهداشت سطحی معادله تخمین رواناب با در نظر گرفتن شرایط رطوبتی متوسط. 3) اصلاح ضریب نگهداشت سطحی معادله تخمین رواناب با در نظر گرفتن شرایط رطوبتی مربوط به هر واقعه (شرایط خشک، متوسط و یا مرطوب). 4) استفاده از میانگین CNمشاهداتی وقایع رخ‌داده. 5 تا 7) استفاده از رابطه‌های خطی، توانی و استاندارد بین CNبرحسب مقدار باران. برای این منظور از 48 واقعه در حوضه باغان و 26 واقعه در حوضه بوشیگان برای واسنجی نتایج و از 15 واقعه در حوضه باغان و 8 واقعه در حوضه بوشیگان برای ارزیابی نتایج استفاده شد. نتایج در دو حوضه نشان داد که حالت‌های خطی، توانی و استاندارد برای تخمین رواناب مناسب‌تر می‌باشند. هر سه حالت فوق برای تعیین CNبه‌جای استفاده از اطلاعات نفوذ خاک و پوشش گیاهی به داده‌های اندازه‌گیری شده بارش- رواناب وابسته هستند. همچنین نتایج نشان داد که روش متداول تعیین CNبر مبنای نفوذپذیری و پوشش زمین و سپس استفاده از آن برای تخمین رواناب مناسب نمی‌باشد.
