یکی از راهکارهای موجود برای استفاده بهینه از منابع آب در شرایط بحرانی وضعیت منابع آب زیرزمینی و سطحی موجود، اجرای طرحهای تغذیه مصنوعی می‌باشد. این سیستمها با هدف ذخیره آب‌های سطحی مازاد در آبخوانهای آب زیرزمینی به منظور بهبود کمی منابع آب و همچنین بهبود کیفیت آب در طی گذر از لایههای مختلف خاک صورت میپذیرد. اجرای طرحهای تغذیه مصنوعی بنا بر روشهای جدید در استان اصفهان قدمت چندانی ندارد و از سال 1366 آغاز شده است. در این مدت 17 طرح تغذیه مصنوعی توسط شرکت آب منطقهای اصفهان در استان اجرا شده است. با توجه به هزینههای هنگفت طراحی و اجرای این طرحها، ارزیابی این پروژهها به منظور شناسایی نقاط قوت و ضعف آنها اهمیت زیادی دارد. در این پژوهش به ارزیابی کلی این طرحها بر اساس 5 پارامتر اساسی مؤثر در عملکرد پروژههای تغذیه مصنوعی پرداخته شده است. بر اساس این ارزیابی طرحهای مذکور از نظر مکانیابی در مناطق مناسبی احداث شدهاند، اما در اکثر موارد از نظر مطالعات قبل از اجرای طرح شرایط مناسبی نداشتهاند. تعداد زیادی از طرحهای اجرا شده از نظر اجرا و عملکرد وضعیت نسبتاً مناسبی دارند اما در مورد نحوه نگهداری و بهرهبرداری از آنها لازم است تمهیدات مناسبی در نظر گرفته شود.
Basirpour A, Hajian Nejad M, Bagi M. General assessment of executed groundwater recharge projects in Isfahan province. Journal of Rainwater Catchment Systems 2016; 4 (3) :51-60 URL: http://jircsa.ir/article-1-179-fa.html
بصیرپور علی، حاجیان نژاد مهدی، بکی مینا. ارزیابی طرحهای تغذیه مصنوعی اجرا شده در استان اصفهان. سامانه‌هاي سطوح آبگير باران. 1395; 4 (3) :51-60
تکمیل و ارسال فرم تعارض منافع نویسنده گرامی ، پس از ارسال مقاله ، جهت دریافت فرم، لطفا بر روی کلمه فرم تعارض منافع کلیک نمایید و پس از تکمیل، در فایل های پیوست مقاله قرار دهید.
