|
بررسی تاثیر به کارگیری سامانه های سطوح آبگیر مدیریت شده در افزایش تولیدات گیاهی (در منطقه تنگ چنار-یزد)
|
جلال برخورداری*   ، رضا باقری فهرجی، علیبمان میرجلیلی، اصغر زارع چاهوکی |
| سازمان اموزش تحقیقات و ترویج کشاورزی |
|
|
چکیده: (3957 مشاهده) |
بخش قابل توجهی از اراضی حاشیه شیر کوه در شهرستان مهریز استان یزد به صورت باغات دیم و آبی و زراعت زیر کشت انواع محصولات قرار دارد. ساکنین بومی این منطقه عمدتاً از طریق دامداری و کشاورزی دیم امرار معاش میکنند. بسیاری از درختان مثمر و بومی منطقه به ویژه بادام به صورت دیم بوده و سالهای پر باران محصول خوبی تولید میکنند. ولی در سالهای کم باران و خشکسالی با مشکل رو به رو هستند. این تحقیق که در منطقه تنگ چنار واقع در 35 کیلومتری جنوب غرب، شهرستان یزد انجام شده است. با استفاده از سامانه های سطوح آبگیر و استفاده از تیمارهای عایق و فیلتر سنگریزهای، سه گونه بومی منطقه شامل بادام، سنجد و توت در قالب 72 سامانه مورد ارزیابی قرار گرفت. فاکتورهای اندازه گیری شده شامل رطوبت اعماق 20 و 50 سانتی‌متری چالههای غرس نهال و پارامترهای ارتفاع، قطر یقه و قطر تاج پوشش نهال‌ها بوده است. نتایج آنالیز آماری دادهها نشان داد بین تیمارهای به کارگرفته شده از نظر محتوای رطوبت حجمی پروفیل خاک از نظر آماری اختلاف معنادار وجود دارد و همه تیمارها از این نظر در یک سطح قرار ندارند. لذا تاثیر عایق در سطح 1% و فیلتر 5% معنی دار بوده است و میزان اختلاف درصد رطوبت حجمی خاک در اعماق 20 و 50 سانتی‌متری خاک نیز معنی دار بوده است. مقایسه انجام شده شاخصهای گیاهی در بین تیمارهای موجود نشان میدهد نهال سنجد بهترین عملکرد را داشته است. در این ارتباط استفاده توام از فیلتر سنگریزهای و عایق نایلون، افزایش رطوبت خاک و بهبود پارامترهای رویشی نهالهای کشت شده را به همراه داشته است. |
|
| واژه‌های کلیدی: سامانههای سطوح آبگیر، رطوبت خاک، درختان مثمر، باغات ارتفاعی، استحصال آب باران، کم آبیاری |
|
|
متن کامل [PDF 599 kb]
(49 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
