|
تاثیر مدیریت مصرف آب در توسعه پوشش گیاهی سطوح آبگیر باران در مناطق خشک
|
منصور جهان تیغ*   |
| سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران |
|
|
چکیده: (2660 مشاهده) |
هدف از انجام این پژوهش بررسی مدیریت مصرف آب در افزایش پوشش گیاهی سطوح آبگیر باران از طریق مقایسه دو روش آبیاری زیر سطحی سنتی و قطرهای است. برای اجرای این پژوهش سه نمونه خاک از سه محل در شمال سیستان با کاربری کشاورزی و عمق 50 سانتی‌متر برداشت و تجزیه و تحلیل شد. فارویی به عمق 60 و قطر50 سانتی‌متر و طول 48 متر حفر شد. 12 چاله با فاصله چهار متر به عمق 70 و قطر 50 سانتی‌متر در داخل فارو ایجاد شد. برای تیمار روش آبیاری زیر سطحی سنتی، لوله پلاستیکی سه اینچی به طول 48 متر به طور تراز داخل فارو قرار گرفت. با فاصله هر هشت متر روزنه‌ای به قطر دو میلی‌متر در زیر لوله پلاستیکی مزبور ایجاد شد. در تیمار آبیاری قطرهای، لوله آبیاری 2/1 به طول 48 متر روی فارو قرار گرفت و به فاصله هر هشت متر قطره‌چکانی به آن متصل شد. داخل هر چاله یک درخت توت کاشته شد. رطوبت خاک به طور ماهانه و خصوصیات پوشش گیاهی در فصول رشد اندازهگیری شد. یافتههای پژوهش نشان داد که میزان رطوبت خاک، افزایش ارتفاع نهال و قطر نهال در تیمار آبیاری زیر سطحی سنتی به ترتیب 1/53، 2/52 و 6/48 درصد بیش از روش آبیاری قطرهای بود. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که بین میزان رطوبت، ارتفاع نهال و قطر تنه در دو تیمار مزبور در سطح 05/0 اختلاف معنی‌داری وجود دارد. نتیجه‌گیری میشود با استحصال آب ناشی از بارندگی در سطوح آبگیر باران و استفاده از روش آبیاری زیر سطحی سنتی آب بدون اینکه تبخیر شود، مستقیماً به منطقه ریشه وارد و با مصرف آب کمتر پوشش گیاهی زیادتری ایجاد میشود که باعث حفاظت خاک در مقابل نیروهای فرسایشی وارده بر سطح زمین میشود. |
|
| واژه‌های کلیدی: واژه‌های کلیدی: آبیاری زیر سطحی سنتی، آبیاری قطرهای، حفاظت خاک، منطقه ریشه |
|
|
متن کامل [PDF 440 kb]
(502 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
